Pijn reductie en pijn verwijdering.

Het woord ‘pijn verwijdering’ roept bij veel mensen die al jarenlang pijn hebben vaak heftige reacties op. Zij hebben vaak al alles geprobeerd : pijnstillers, ontstekingsremmers, pijnverdoving, zenuwblokkades, enz. Ze hebben de hoop opgegeven ooit nog van hun pijn af te komen. Vaak is dat ook bevestigd door arts of specialist : ‘je moet er mee leren leven’ en ‘deze pijn is niet te genezen’. Dus hoe is het mogelijk dat hier over pijn verwijdering wordt gesproken voor bijvoorbeeld artrose of fibromyalgie ? We leggen het uit :

Wat is pijn ?

Pijn is een boodschap voor jou om je aandacht te trekken. Het doel is je te beschermen tegen (verdere) lichamelijke schade of gevaar. Vroeger dacht men dat pijn alléén betrekking had op lichamelijke schade. Inmiddels heeft Neurowetenschap aangetoond dat dit niet het geval is. Het hebben van pijn betekent niet dat er iets structureel mis is met je lichaam.

Wat is chronische pijn ?

Alle pijn wordt gegenereerd in het brein. Het is een geavanceerd systeem gebaseerd op vele biologische, psychologische en sociale factoren. Pijnsignalen dienen als bescherming. Bij chronische pijn houdt het brein onterecht vast aan de waarneming dat het lichaam nog steeds moet worden gealarmeerd of beschermd. Het interpreteert de signalen die binnen komen verkeerd en het heeft een over beschermend programma gecreëerd in de vorm van chronische pijn. Vast zitten in je oude pijn kan in de weg staan om nieuwe pijn te voelen. Van hieruit is het beter oude pijn te verwijderen met de OldPain2Go methode.

Waarom gebeurt dat ?

Chronische pijn ontstaat bijvoorbeeld als gevolg van lichamelijk trauma of (chronische) stress. Het brein geeft een pijnsignaal af om actie te ondernemen, maar schakelt het pijnsignaal niet meer uit. Dit is te vergelijken met een brandalarm dat nog steeds aan staat terwijl de brand al geblust is. Het pijnsignaal is dan een ‘aangeleerde’ pijn zenuwbaan geworden en deze wordt steeds sterker naarmate je pijnervaringen, gedachten en gevoelens hierover frequenter en intensiever worden. Een vicieuze cirkel.

Betekent chronische pijn dat er blijvend letsel is, dat mijn weefsel nog steeds beschadigd is ?

Het kan zijn dat er blijvende letselschade is maar dat betekent niet dat je aanhoudende pijn moet hebben. Er is via MRI en röntgenfoto’s inmiddels al lang bewezen dat men aantoonbare weefselschade kan hebben zonder aanhoudende pijn. Weefsel kan veranderen en een litteken of blijvende beschadiging achter laten. Maar dat betekent niet dat je deze, inmiddels niet-functionele pijn, nog nodig hebt. En omgekeerd kan chronische pijn aanwezig zijn bij mensen zonder weefselschade.

Dus de pijn zit tussen mijn oren ?

Nee. Absoluut niet. Alle pijn is echt. Wat we weten via MRI-brein scans is dat fysieke pijn en emotionele pijn beiden worden verwerkt in hetzelfde deel van het brein. Pijnuitstralingen die verdwenen hadden moeten zijn, worden nu zo gevoelig dat zij al getriggerd worden met een heel kleine lichamelijke stimulus of zelfs niet-fysieke factoren, zoals emoties, een overtuiging of stressvolle situaties in ons leven.

Hoe kan OldPain2Go helpen ?

Steven Blake, de bedenker van de OldPain2Go, ontwikkelde deze methodologie op basis van de nieuwste wetenschappelijke kennis, van hoe lichaam en geest samenwerken en het natuurlijk vermogen om te genezen. In het kort uitgelegd het is een methode waarbij je contact maakt en onderhandelt met je eigen pijnsysteem. Pijnuitstralingen zijn omkeerbaar. Dat is een feit. Je kan herstellen. Niet-functionele pijn kan uit. OldPain2Go is als het drukken op de resetknop van een brandalarm dat nog steeds afgaat in een gebouw waar 10 jaar geleden een brand was. Je hoeft niet in de methodiek te geloven en hoewel het niet voor iedereen werkt kunnen de resultaten een vermindering of volledige pijn verwijdering zijn. Om jezelf de beste kans op succes te geven, moet je de pijn wel willen loslaten. Als je eenmaal begrijpt hoe het proces werkt, heb je een prachtige kans om controle over je leven terug te krijgen. ! Stevens missie is eenvoudig : “Wereldwijd, zoveel mogelijk mensen helpen pijnvrij te zijn”. Ik ben dankbaar om bij te kunnen dragen aan deze missie.

Wil je ook een kans maken om pijnvrij te zijn ? De stap hiertoe is eenvoudig.

Voor specifieke pijnen :

o.a. fibromyalgie, ME, Chronisch Vermoeidheid Syndroom -> lees onderstaande tekst. Extra uitleg betreffende bovengenoemde specifieke chronische pijn en de OldPain2Go methodiek :

• hoe dit zich openbaart en wat je kan doen om hier vanaf te komen.

Attentie: Als je niet de tijd neemt deze uitleg volledig te lezen is OldPain2Go eenvoudigweg (nog) niet voor jou. Wij kunnen met deze methodiek alléén mensen helpen die bereid zijn te doen wat nodig is om te herstellen.

We hebben een oplossing.

De rode draad :

Indien je bent gediagnosticeerd met een specifiek chronische pijn zonder verklaring of met één van de bovengenoemde aandoeningen kan de onderstaande uitleg en theorie je wellicht helpen om te begrijpen wat er aan de hand is, zodat je voor de weg van herstel kan kiezen. Deze theorie ( en de conclusie) is het resultaat van intensieve studie naar het zoeken van de oorzaak van deze aandoeningen en het veelvuldig en wereldwijd werken door OldPain2Go Practitioners met clienten o.a. lijdend aan fybromyalgie (FM), M.E. en CVS. De resultaten zijn fantastisch en blijvend. Mensen met een specifieke, onverklaarbare chronische pijn en diegenen die gediagnosticeerd zijn met o.a. Chronische Vermoeidheid(CVS), M.E. of Fibromyalgie (FM) hebben, herkennen zichzelf vaak in het volgende: Zij zijn ‘gedreven’ mensen met hart voor de ‘zaak’ (lees: ook familie & andere activiteiten), het zijn initiators die actie ondernemen, anderen helpen en zelden ‘nee’ zeggen. En hoogstwaarschijnlijk ligt daar nu juist de oorzaak van de problemen. Om alle vooroordelen weg te nemen: deze mensen zijn niét lui, noch zit de pijn of vermoeidheid “tussen de oren”. En ondanks dat alle getroffenen zeer verschillende symptomen en niveaus van pijn, vermoeidheid en onvermogen ervaren, hebben allen één ding gemeen: hoe het ziektebeeld begon en hoe het vorderde.

Is het onderstaande verhaal herkenbaar ?

Je bent waarschijnlijk een gedreven persoonlijkheid en je bent zeer regelmatig ver of tot het uiterste gegaan, mentaal, fysiek of emotioneel. Vaak meer dan je lichaam aan kon en meestal met een grotere zorg voor anderen (of op het werk) dan voor jezelf. De ‘ziekte’ begint met één of meer van de volgende voorvallen: een virale infectie, een ernstige ziekte, vaccinatie, ernstige stress of een traumatisch ongeval/incident (= trigger point). Enkele weken of zelfs maanden later, wanneer je zou verwachten dat je beter zou moeten zijn, heb je de aandoening die je nu de ernstige chronische pijnklachten of chronische vermoeidheid geeft. Dit kan vele jaren doorgaan, zo niet voor de rest van je leven, terwijl je meer en meer gefrustreerd raakt door een gebrek aan diagnose, antwoorden of oplossingen. Vaak krijg je te horen : ‘je moet er maar mee leren leven.’ Daarnaast ben je nu meer vatbaar voor verkoudheden, griep of nieuwe ziektes omdat je immuunsysteem overbelast is geraakt. Op een gegeven moment zal je je zo lang slecht voelen dat je denkt; ‘Kom ik hier ooit nog van af?’ Aangezien je er niet ziek uitziet, heb je naast het probleem dat je niet alleen erg ziek bent ook nog het probleem anderen te moeten overtuigen dat je ziek bent. Hun observaties over jou welzijn zijn vaak niet behulpzaam of begripvol en staan in het algemeen lijnrecht tegenover de persoon die je in feite bent. Dit verhoogt de stress nog meer en zet de neerwaartse spiraal voort. Soms heb je misschien het geluk zich een beetje beter te voelen, maar terwijl je probeert de achterstand in te halen, merk je dat de pijn en vermoeidheid je al weer inhaalt. Navraag leert ons dat bijna iedereen met CVS of FM zich herkent in dit verhaal en ook anderen met specifieke chronische pijn zonder verklaring. Het feit dat geen twee mensen dezelfde lichamelijke symptomen of dezelfde mate van zwakte ervaren, is de reden waarom er tot nu toe geen geneesmiddel is gevonden en waarom farmaceutische bedrijven niet zullen investeren in onderzoek. Echter, het is niet het ontbreken van dezelfde symptomen maar het feit dat de verhalen wél overeenkomen die ons tot de volgende conclusie hebben geleid: We hebben allemaal een uitstekend overlevingsmechanisme dat wordt aangestuurd door een systeem dat al onze lichaamsdelen en lichaamsfuncties aanstuurt. Om je te beschermen in een situatie van ernstige overbelasting zorgt het overlevingsmechanisme er voor dat je rustig aan gaat doen. Een systeemafsluiting, tot hier en niet verder. Niet slechts een zekering die doorslaat, het sluit je zorgvuldig af, op de beste manier voor jou. Dit verzekert je immobiliteit en dempt zelfs je mentale capaciteit. Dit is om jou energie te sparen, om je de gelegenheid te geven te herstellen van de oorspronkelijke oorzaak én om te voorkomen dat je verdere schade aan jezelf aanricht. Dit is vergelijkbaar met de manier waar op artsen patiënten in coma brengen zodat zij kunnen herstellen van hoofdletsel. Deze afsluiting blijft bestaan tótdat het systeem ervan overtuigd is dat je niet op dezelfde “gedreven” manier zult doorgaan. Helaas zit “gedreven zijn” in jou aard en hoe meer je tegen de “ziekte” vecht, hoe meer het systeem denkt dat je geïmmobiliseerd moet worden, vandaar dat dit jaren kan doorgaan en je niet opknapt! Pijn en vermoeidheid zijn natuurlijke manieren om je af te remmen, net als hoofdpijn, niet scherp kunnen denken (hersenmist) en een wazig zicht. Je overlevingsmechanisme zou het eigenlijk niet beter voor je kunnen doen. Het zorgt er simpelweg voor dat je niet te ver of te hard gaat, het neemt je in bescherming voor en tegen jezelf. En hoewel dat op het moment van de oorzaak een goed beschermingsmechanisme was, waardoor je werd behoed voor mogelijk fatale gevolgen, is het nu een beschermend mechanisme geworden waaronder je volkomen vast zit! Het is geen toeval dat veel van jou symptomen vergelijkbaar zijn met stress gerelateerde aandoeningen zoals: darmproblemen, vermoeidheid, hersenmist, wazig zien, auto-immuun problemen, slaap problemen en niet te verklaren pijn. Dit komt omdat lichaam en geest nu constant in de stress modus staan, omdat je in een situatie terecht bent gekomen waar je geen controle over hebt en waarin je geen uitzicht hebt op herstel. Pijn is een signaal, een boodschap om je te laten stoppen met datgene waar je mee bezig bent en er voor te zorgen dat jij je concentreert op beter worden. Hoe groter de, door jou brein, waargenomen schade, hoe hoger het pijn niveau (of chronische vermoeidheid of andere problemen) wat er weer voor zorgt dat je alleen doet wat noodzakelijk is. Je kunt niet vechten tegen deze ziekte, dat zal het alleen maar erger maken. Je pijn of vermoeidheid zal voortduren zolang het nodig wordt geacht door jou eigen brein. De pijn zal pas verdwijnen zodra het brein bevestiging krijgt dat jij jezelf NIET tot het uiterste zult drijven, jij je grenzen leert te respecteren en dat je naar de signalen luistert.

Een metafoor als voorbeeld : je rijd te hard !

Stel je voor dat je met 100 km/u door een 50 km zone rijd. Maar je bent uiteindelijk langzamer dan alle anderen die netjes met 50 km/u rijden. Dat komt omdat de politie je aanhoud waardoor je een half uur vertraging hebt. Vervolgens ga je 120km/u rijden om de verloren tijd proberen in te halen, waardoor je weer word aangehouden door de politie en nu wordt zelfs jou rijbewijs ingevorderd voor een bepaalde tijd.  Je gejaagde gedrag en het daarna nutteloos moeten wachten op bij elke aanhouding levert uiteindelijk een gemiddelde snelheid van 10km/u op. Dus: jou gejaagde gedrag zorgt er alleen maar voor dat je nog verder achterop raakt. Op deze (levens)weg sta je nu voor een keus: óf rustiger aan doen en dezelfde snelheid rijden als iedereen óf je leert niet van deze ervaring en neemt de consequenties (= chronische pijn of vermoeidheid) voor lief. Aan jou de keus!

Herken je dit ?

Als jij jezelf herkent in dit verhaal en in de bovenstaande beschrijving van intensivering en verdere verspreiding van pijn, dan is er goed nieuws. Als jij de gedrevenheid en ‘activiteiten’ niet herkent maar wel erkent dat je regelmatig over jou eigen grenzen bent gegaan, op welke manier dan ook, is het onderstaande ook voor jou van toepassing.

Het goede nieuws !

De “beschermende staat” waar jij je in bevind, zal alléén doorgaan als het brein denkt dat dit de juiste strategie is. Het mooie van de OldPain2Go methodiek is dat je contact kunt leggen met dat gedeelte van het brein welke de pijnsignalen en vermoeidheid ‘uitstuurt’. Je kunt met het brein onderhandelen! Je kan je eigen brein echter niet voor de gek houden, want het ‘hoort’ je planning en gedachten. Je zal alleen kunnen herstellen als jij een andere manier van leven, van doen en vooral van laten, accepteert en implementeert. Je zult écht moeten leren los te laten en je realiseren dat je niet álles kunt doen of alles onder controle kunt houden, dat anderen ook taken op zich kunnen nemen. En dat het af en toe goed en nodig is om NEE te zeggen. Je moet voortaan eerst aan jou welzijn denken, want je kan jou brein en zenuwstelsel niet voor de gek houden door te doen alsof, óf door te zeggen dat je hierin bent veranderd als je dat niet bent. Het ‘uitzetten’ van de pijn op zich is een relatief eenvoudig proces. Het wordt echter niet “uitgeschakeld” als jou brein nog steeds aanleiding heeft te denken dat deze pijn noodzakelijk is voor jou als immobilisatie. Tijdens de sessie moeten er overeenkomsten gesloten worden met jou brein (het z.g. Brain Bargaining™) waarbij je afspreekt jou fysieke, mentale of emotionele grenzen te respecteren en overeenkomstig te reageren op jou lichamelijke waarschuwingssignalen. Vervolgens stopt het pijnsignaal. Wanneer jij je echter (nadat de pijn of de vermoeidheid is gestopt) niét aan de gemaakte afspraken (die jij met jezelf maakt) houd, de signalen negeert of alsnog weer over jou grenzen gaat, zal de pijn en vermoeidheid zonder meer terugkomen (vaak zelfs heftiger) en jou opnieuw verzwakken: uit bescherming voor jou !

Kortom : geen verandering in oud gedrag door jou = geen verandering in de pijn of vermoeidheid.

Placeholder Placeholder Placeholder